Rapenburg 108 - op de hoek met de Herensteeg - was een tijd onderdeel van de firma A. L Reimeringer & zonen, commissionairs in effecten. Een familiebedrijf dat door August Leonard Reimeringer in 1832 was begonnen. Zijn in 1860 geboren gelijknamige kleinzoon ging ook in het bedrijf. En hij verhuisde de firma in 1893 naar Rapenburg 106. Deze August Leonard was een bekende Leidenaar, zat bij allerlei verenigingen en was in de periode 1905-1931 eerst raadslid en later wethouder.



In 1903 koopt de aandelenhandelaar ook Rapenburg 108 en voegt het bij het bedrijf. Daarvoor werd het bestaande pand gesloopt en verscheen een fraai nieuw hoekpand. In nummer 108 oa een gepantserde ruimte met kluisjes die gehuurd konden worden. Zou daarvan in het huidige pand nog wat terug te vinden zijn? Dit nieuwe semi-bankgebouw was een ontwerp van de bekende Leidse architect W.C. Mulder, en lijkt qua gebruikte materialen en stijl op het gebouw van de Leidsche Spaarbank aan de Oude Rijn, ook ontworpen door Mulder.



Rapenburg 108 heeft een eerste-steen-steen. Die is redelijk leesbaar, behalve het jaartal, maar dat moet dus 1903 of 1904 geweest zijn. De naam op de steen is die van de zoon van August Leonard: George Anthoni Reimeringer, geboren op 23 augustus 1893. Als hij de eerste steen metselt, is hij 10 jaar oud. Er bestaat een klassefoto uit 1904 van leerlingen van de Aalmarktschool met rechts onder een “George Reimeringer”. Dat zou wel eens onze George Anthoni kunnen zijn in het jaar dat hij de eerste steen plaatste. In 1919 gaat hij ook werken voor het familiebedrijf.



Een beleggingskantoor en de beurskrach van 1929, dat kan niet goed gaan. Hoewel het bedrijf de beurskrach zelf heeft overleefd, is in 1932 de firma Reimeringer en zonen opgeheven. Voor zover ik kan nagaan, is George Anthoni vervolgens belastingadviseur geworden.



Trouwens, ook de vader van George Anthoni, die bekende August Leonard, legde ooit een eerste steen. Dat was toen de firma nog in Breestraat 123 zat. Die eerste-steen-steen was niet in de gevel van het pand gemetseld, maar in de muur van een flinke kluis die daar was aangebracht. Toen die kluis later door een nieuwe bewoner werd gesloopt, is die eerste-steen-steen aan de familie Reimeringer teruggegeven. Zou die nog bestaan?