Mevrouw Wendelina Margaretha (Greet) Breeuwer-Kaldenbach werd in 1933 geboren in Amsterdam, in een gezin met tien kinderen. Vader was huisschilder, maar hij overleed al op 46-jarige leeftijd, waardoor moeder er alleen voor stond en grote geldzorgen had. Bovendien was ze niet sterk. Tijdens de oorlog liep het spaak. Vrijwel alle kinderen werden ondergebracht op adressen in Drenthe. Tijdens de Hongerwinter ging Greet op rooftocht uit; stal suikerbieten uit langsvarende schepen en soms een brood. Bang is ze nooit geweest, wel vraagt ze zich af of het slecht was. Dat voelde destijds niet zo, evenmin als het weghalen van houten blokjes naast de tramrails om te stoken in de kachel.
Na de oorlog kwamen de kinderen weer thuis. Doordat ze intussen wat ouder waren, was de verzorging minder zwaar. Greet bleef vanaf haar twaalfde jaar thuis om te helpen en voor moeder te zorgen.
Later ging ze naar de huishoudschool. Ze kreeg er een opleiding tot naaister, waardoor ze voor inkomen kon zorgen. Ook de broers en zussen groeiden op en kregen werk. Het leven werd wat makkelijker. Uitgaan deed Greet niet; ze was er het type niet voor.

Leiden viel niet mee
Haar man Willem leerde Greet kennen toen ze op vakantie was in Bergen, Noord-Holland. Hij kwam eenvoudig naast haar zitten op een bankje bij het strand en het raakte ‘aan’. Het was een leuke tijd. Vooral de weekends die ze bij zijn ouders in Bergen doorbracht, waren heerlijk rustig vergeleken bij de drukte thuis. Het enige obstakel was het geloof. De schoonfamilie was protestants terwijl Greet uit een onkerkelijk gezin kwam. Gemakkelijk was het niet, maar Greet besloot zich te laten dopen. Ook haar kinderen zijn later gedoopt. Spijt heeft ze er nooit van gehad. Ze werd zelfs actief in de kerk, waar ze gesprekken over het geloof voerde en de kerkbodes rondbracht. Inmiddels woonden ze in Leiden en kerkten ze in de Bevrijdingskerk in Zuidwest (nu Opstandingskerk).


Bevrijdingskerk foto ca. 1960

Aanleiding voor de verhuizing naar Leiden was het werk van Willem. Hij kreeg een baan als computertechnicus. De overgang naar Leiden viel niet mee voor Greet. Ze miste de Amsterdamse humor en gezelligheid. Ze werd boos aangekeken als ze grapjes maakte die in Amsterdam heel normaal waren.
Naast haar dagelijkse werk gaf Greet 25 jaar lang met veel toewijding in zwembad De Zijl en in De Vliet zwemles aan kinderen. Perfect hoefde het niet te zijn voor haar; ze vond het belangrijker dat de kinderen er plezier in kregen. Een diploma was natuurlijk wel het doel.
Ook hielp Greet bij het leiden van vakantiekampen van de Leidse Christelijke Jeugdvereniging (LCJV). Ze was dan kok en bij de kinderen beroemd om haar pannenkoeken.

Nu is mevrouw Breeuwer bijna 91. Ze vindt het gezellig wonen in verzorgingshuis De Parelvissers aan het Bizetpad in Leiden. De contacten onderling zijn heel prettig en er is genoeg om aan terug te denken.

Mevrouw Breeuwer is op 1 juni 2024 overleden.

De geluidsopname van het interview is hier te beluisteren.

Een volledige transcriptie van het interview is hier te vinden.

Interview door de commissie De Stem van Leiden, die onderdeel is van de Historische Vereniging Oud Leiden en samenwerkt met Erfgoed Leiden en Omstreken en de Opleiding Geschiedenis van de Universiteit Leiden.

Reacties op dit verhaal kunt u sturen naar destemvanleiden@oudleiden.nl

Meer verhalen van De Stem Van Leiden vindt u in de INDEX.