Exportgoederen werden goedkoop aangeboden vanuit Java, Nederlands-Indië. De Nederlandsche Handelsmaatschappij leverde dan ook een grote bijdrage aan de bestellingen die binnenkwamen.

Louis Driessen

Ongeveer tien jaar later kwam “De Heyder en Co.” in handen van Louis Driessen. Louis knapte de fabriek op, waardoor zaken met Indische handelslieden aantrokken.
Zonen Felix en Carl brachten na hun studie veel tijd door in de fabriek. Felix Driessen kreeg al snel de bewerkingen van stof onder de knie; het weven, bleken en “verven drukken”. In 1873 volgde hij op de “Chemie-Schule” te Mülhausen, dé opleiding voor “koloristen”. Hier leerde hij het gebruik van kunstmatige kleurstoffen kennen, wat in die tijd een opkomende trend was. Felix en Carl Driessen volgden in 1887 hun vader op. Een grappig feitje is dat Louis Driessen, zijn hele leven zoveel te maken gehad met het aanbrengen van kleuren op katoen,  rood-groen kleurenblind was. Deze eigenschap hebben vijf van zijn kinderen overgeërfd, waaronder Felix Driessen.

Felix Driessen, beeldbank Erfgoed Leiden e.o.

Exportmarkten veroveren

Om meer exportmarkten te kunnen veroveren ondernam Felix Driessen in 1878 en in 1884 reizen naar Nederlands-Indië en Amerika. Zo bleef het familiebedrijf zo goed mogelijk op de hoogte van de materialen en de markten. Felix onderhield vanuit Nederlands-Indië intensief contact met zijn vader. In zijn aantekeningen, geschreven in Padang in 1884, beschrijft hij “Staal 20” als volgt:

Representeren 44/45 Bruin Bat Was broeken van de KKM= Kralingsche Katoen Mij., die tot f 16,- verkocht worden, en toch volstrekt niet gewild zijn. Hoe die menschen daarmede uit kunnen is mij een raadsel, ’t spreekt van zelf, dat onze Bruine Was broeken El.3 die hier nog zijn daarmede niet kunnen concurreeren. Het gevoel van deze broek is ook beter, daar ’t  een weinig geglansd is, en de onzen veel te ruw zijn. Observeer ook de lekkere Waslucht; die volgens de kooper wel gewild is, maar op den prijs geen invloed zoude hebben; wanneer wij ze eventueel op onze Batix toe zouden passen.

In het Archief van de Leidsche Katoenmaatschappij (Archiefnummer 0108) bevinden zich veel van dit soort brieven met “stalen”, stukjes stof bestaande uit mooie kleuren en patronen.

De Leidsche Katoenmaatschappij

In het jaar 1887 werd vanwege de uitbreiding de familiezaak “De Heyder en Co.” veranderd in een naamloze vennootschap genaamd “de Leidsche Katoenmaatschappij voorheen De Heyder & Co.”

In 1897 verwoestte een brand het complex gebouwen van de drukkerij aan de Herengracht. Felix en Carl Driessen kwamen net terug van een reis uit Amerika. Na de heropbouw van het gebouw werd de opgedane ervaring in Amerika meteen uitgevoerd. Het bedrijf werd namelijk voorzien van een geheel elektrisch en automatisch brandblussysteem, wat in die tijd een grote zeldzaamheid was.

In 1932 werd het fabricageproces stopgezet. Het grootste deel van de afzetmarkt van de Leidsche Katoenmaatschappij lag in Nederlands-Indië en Afrika. Er heerste daar crisis, die later overwaaide naar het Westen. Het bedrijf draaide al geruime tijd slecht en kon deze tegenslag niet meer overwinnen.

Lizzy von Wolzogen Kühr, Erfgoed Leiden en Omstreken.

Over Vondst van de week (#VVDW)

Vondst van de week (#VVDW) is een rubriek van de erfgoedexperts van Erfgoed Leiden en Omstreken. Zij doen daarin verslag van opmerkelijke vondsten en ervaringen. Via deze site, twitter en facebook houden zij u op de hoogte. Bekijk ook andere archiefvondsten, bodemschatten én bouwgeheimen via 'Erfgoed in Kaart'.