In de vloer van Rapenburg 23 werd onlangs een bijzonder document gevonden. Het verfrommelde pamflet werd door medewerkers van aannemer Plegt-Vos gevonden. Dit in 1922 tot school getransformeerde woonhuis wordt verbouwd tot appartementen naar ontwerp van P. Colly van Zijdekwartier architecten. Het pamflet betreft een oproep om lid te worden van het Nationaal Front. Ondanks dat het een onooglijk stuk papier is, gaat er een rijke historie achter schuil.
Leider van het Nationaal Front was Arnold Meijer (1905 – 1965). Hij groeide op in een katholiek boerengezin in de Haarlemmermeerpolder. Hij wilde graag priester worden. Daarvoor bezocht hij eerst het R.K. Gymnasium van de Kruisheren te Uden, daarna het Klein-Seminarie Hageveld in Heemstede en tenslotte (vanaf september 1926) het Groot-Seminarie te Warmond.
Toen hij in Warmond studeerde, raakte hij steeds meer in de ban van het fascisme. De Italiaanse dictator Benito Mussolini had in 1929 de paus in zijn wereldlijk gezag hersteld. Deze actie en ook de voortvarendheid waarmee hij zijn land bestuurde, oogstte vooral bij vele jonge katholieken grote bewondering. Daarnaast was er ook veel kritiek op de werking van de parlementaire democratie en op de Rooms-Katholieke Staatspartij, die door het sluiten van compromissen met andere politieke partijen haar ware katholieke identiteit verloren had.
In zijn zoektocht naar geestverwanten kwam Arnold Meijer in 1930 in contact met de fascistische priester Wouter Lutkie (1887 – 1968). Dit viel bij de president van het seminarie mgr. H.J.M. Taskin niet in goede aarde. Er volgde een conflict en het gevolg was dat Meijer begin 1931 van het seminarie verwijderd werd. Vanaf dat moment wijdde hij zich aan het schrijven van een boek, waarin hij zich zorgen maakte over de chaos in Europa en het geestelijk verval van de mensheid. Volgens hem was dit veroorzaakt door de moderne democratie waarin de massa regeerde. Het was tijd voor een sterke leider. Zijn boek getiteld Wij Vergaan verscheen in april 1932.
Arnold Meijer werd in 1933 lid van de Algemeene Nederlandsche Fascisten Bond (ANFB). Een jaar later werd hij door genoemde Lutkie uit Frankrijk gehaald – hij werkte daar enige tijd bij een Nederlandse boerenfamilie – om propagandist voor de ANFB in Noord-Brabant te worden. In dat jaar werd besloten de ANFB op te delen in twee afdelingen: De Vuurslag voor het gebied ten noorden van de grote rivieren en het Zwart Front voor Noord-Brabant, Limburg en Zeeland. Arnold werd op aandringen van Lutkie leider van de zuidelijke afdeling, maar al snel bleef alleen het Zwart Front over met Arnold Meijer als de onbetwiste leider.
In 1937 nam het Zwart Front voor het eerst deel aan de Tweede Kamerverkiezingen. Dit liep uit op een fiasco. De partij wist slechts 8.178 stemmen te behalen (0,2 %). Dit leidde tot een koerswijziging die uiteindelijk zou leiden tot de omvorming van het Zwart Front in het Nationaal Front. Meijer wilde af van het ordinaire imago van de partij door haar te zuiveren van radicale elementen. Op 11 april 1940 werd het Zwart Front officieel ontbonden. Op 20 april 1940 vond de eerste openbare vergadering van het Nationaal Front plaats. Het hoofdkwartier werd vanuit Oisterwijk verplaatst naar Den Haag en het blad Zwart Front werd vervangen door weekblad De Weg.
In december 1941 werd het Nationaal Front door de Duitse bezetter verboden. Arnold Meijer trok zich terug uit de politiek en ging zich in Oisterwijk bezighouden met de teelt van champignons. In 1956 richtte hij daar bungalowpark De Rosep op.
André van Noort