...
Rapenburg 95 - GT_1532

Boven de gevelsteen van Jacob Geel zit een min of meer vergelijkbare steen met het opschrift: Professor Leegsma student 1973-1990. Baas boven baas; student gedurende 17 jaar overtreft natuurlijk die 13 jaar van Jacob Geel. En waar Geel zonder titel wordt aangeduid, krijgt Leegsma zelfs de titel professor. Hoezeer dit mogelijk gerechtvaardigd was gezien de geleerdheid of verstrooidheid van deze "professor", het lijkt eerder een studentengrap. Uit de advertentie waarin Rindert Leegsma in 1982 een Peugeot 304 voor 650 gulden te koop aanbood, is bekend dat hij in Rapenburg 95 woonde en als telefoon nummer 071-122924 had. Daarmee is hij identificeerbaar als Rindert Willem, zoon van Willem Leegsma en Stientje Hekman, geboren op 7 maart 1949 te De Wijk. Zijn vader was toen als legerpredikant verbonden aan de kazerne in Steenwijk. Ds. Willem Leegsma was geboren op 22 maart 1910 te Kollumerzwaag, trouwde in januari 1943 te Kampen met Stientje Hekman, onderwijzeres, was NH predikant en legerpredikant in Nederlands Oost-Indië en stond later te Vriescheloo, Zuidwolde (Dr), Farmsum-Oosterhoek-Meedhuizen en overleed als emeritus predikant der Nederlands Hervormde kerk op 3 april 1995 te Scheemda. Uit de overlijdens advertentie blijkt dat zoon R.W. Leegsma toen verbleef in Tanzania.

Vier jaar na zijn in 1989 behaalde doctoraal Sociologie der niet-westerse volken, solliciteerde Rindert Leegsma op een functie bij United National Volunteers (UNV) in Genève. Hij kwam terecht in een kantoor dat was ondergebracht bij de Stichting Nederlandse Vrijwilligers (SNV), de huidige Netherlands Development Organisation in Den Haag.
Zijn buitenlandse avontuur, waar hij al tijdens zijn studie van droomde, nam een vlucht toen hij bij de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen in Nairobi aan de slag kon. Sinds 1993 werd hij uitgezonden naar: Kenia (1993), Somalië (1993/94), Tanzania(1995), Rwanda (1996/97), Kroatië, Republika Srspka (voormalig Joegoslavië), Cambodja(1998), Oost Timor(1998-1999), Sudan (2003), met her en der korte verkiezingsmissies naar Servië, Nigeria en Macedonië (FYROM). Tenslotte in Georgië (2009- 2014) waar hij als monitor voor de European Union Monitoring Mission (EUMM) verbonden was aan het veldkantoor in Khashuri en Zugdidi.
In een interview met Marianne van Exel in het tijdschrift voor reünisten van de Leidse Studenten Vereniging Minerva, Virtus Nitor, lente 2012, kopte Rindert over zijn werk als monitor voor de Verenigde Naties en de Europese Unie met de uitspraak: “Gevaar voor eigen leven was van toepassing op de situatie in Somalië en Oost-Timor, maar alles staat of valt met je eigen definitie van gevaar”. Leegsma verbleef dus een groot gedeelte van zijn leven in onstabiele gebieden over de hele wereld. Wapenstilstanden, zoals in Sudan en later in Georgië vormden slechts een deel van zijn werk. In de periodes dat hij tussen de banen door in Nederland was viel het op hoe georganiseerd Nederland is. Hij miste Nederland echter niet.

De zoektocht naar de herkomst van de gevelsteen ‘Professor Leegsma’ kreeg een verrassende wending, toen bleek dat de hoofdpersoon nog in leven en woonachtig in Leiden was.
Gedurende zijn studie reisde Rindert Willem Leegsma meerdere keren met zijn student-huisgenoten door Europa. In zijn studentenhuis aan Rapenburg 95 werd hij vanwege zijn studieverloop gaandeweg de nestor onder zijn medestudenten. Kennelijk beviel hem deze rol wel en na aankomst van zo’n reis in Oostenrijk en na een rondje jezelf voorstellen, riep de Oostenrijkse gastheer hem toe: “Ah, Sie sind also der Herr Professor!”. Sindsdien bleef die titel hem aankleven.

De eeuwige student is Rindert nooit geweest, maar hij deed het kalm aan en was hij als nestor geliefd onder zijn studiegenoten. Die bijzondere waardering bleek ook later, vier jaar na zijn afstuderen in 1989, met een uitnodiging vanuit Huize van Wassenhove’’, kennelijk een vernoeming van het pand Rapenburg 95. Het verhaal gaat dat één van de vroegste bewoners van dit pand Baron van Wassenhove was. Deze bewering is vooralsnog moeilijk te achterhalen. Van Wassenhove is een geslacht waarvan leden sinds 1928 tot de Belgische adel behoren. Op het pamflet waarop de uitnodiging was vermeld, staan drie getekende emmertjes, die nog het meeste lijken op de drie potten op het familie wapen van de Van Wassenhovens.

...
De uitnodiging en familiewapen Van Wassenhoven


“Een uitnodiging op Huize van Wassenhove, voor een thee op zondag 22 augustus 1993 voor de officiële onthulling van een gevelsteen, met opschrift Professor Leegsma student 1973-1990”. Tevens is er gelegenheid Rindert Willem goede moed en welslagen te wensen van zijn UNHCR- missie naar Kenya begin september. De steen zal door baron van Wassenhove worden onthuld. Ter gelegenheid van de onthulling wordt een inzameling gehouden ten behoeve van het Van Wassenhove Leegsma Fonds. Deelname is mogelijk door een bijdrage vanaf f 20,- per persoon, te overhandigen ter plaatse of door overmaking op bankrekening nr. xx van Van Wassenhove.

Onder de belangstellenden waren bij de onthulling van de steen, vanzelfsprekend de bedenkers en uitvoerders Berend M. Rosenboom en Sjerry Velvis aanwezig.  De maker van de steen Gebr. De Kok, Piet Heinstraat 115, Den Haag, is nu actief onder de naam Memare gedenktekens. Tenslotte mag het opschrift op dit gevelteken nu volledig zijn verklaard, de geest van Van Wassenhove leeft voort!


Opgesteld door de commissie Geveltekens van de Historische Vereniging Oud Leiden. Auteur Thijs de Vries, met dank aan Rindert Leegsma en Piet de Baar.
Zie voor meer informatie ons colofon.